ستارگان از فرآینده در هم فرو رفتن و متراکم شدن توده ای از گاز غبار در فضا که سحابی نامیده می شود شکل می گیرند و به عبارت دیگر متولد می شود. ستاره شناسان می توانند این ستارگان دور دست را در بخش های مختلف آسمان شب مشاهده کنند. این توده های ابر در اثر نیروی جاذبه ای که بر ذرات گاز و غبار وارد می کندفشرده می شوند. سر انجام در اثر تجمع ماده در قسمت مرکز این قسمت داغ و گرم می شود که در نهایت ستاره ای متولد می شود و شروع به درخشیدن می کند

وقتی سوخت گاز یک ستاره تمام می شود و دیگر نمی تواند انرژی آزاد کندیعنی آن که به پایان عمرش رسیده شده است.دراین شرایط هسته ی ستاره ریزش می کند اما لایه های بیرونی ان منبسط شده و تبدیل به یک ستاره غول آسا می شود.

سیها چاله ها نادیدنی هستند و فقط از تاثیری که روی چیز های نزدیک خود می گذارند به وجودآنها پی می بریم .سیاه چاله ها  مانندجارو برقیماده را از سطح یک ستاره می کند.این مواد وارد جایی گرداب می شوند و قبل از ناپدید شدن در سیاه چاله به دور آن می چرخند درست مثل آبی که وارد مجرای غول پیـکری می شود.

خورشید حدود 5  میلیارد سال پیش از ابر بزرگی از گاز و غبار متولد شد. دانشمندان بر این باورند که سیاره ها و سیارک ها و دنباله دار ها آرام آرام از این ابر چرخان به وجود آمده اند

موادی که ابر غبار وگاز باقی ماند قرصی را تشکیل داد که شروع به گردش به دور خورشید کرد

ذره های داخل این قرص که به هم برخورد می کردند به مرور به هم چسبیدند و اجرام بزرگ تری تشکیل دادند

این اجرام به سیاره ها قمرها سیارک ها و دنباله دار ها یی تبدیل شدند که گاه با هم برخورد می کردند

سرانجام اجسام  باقی مانده روی مدار هایی که به  ندرت یک دیگر را قطع می کنند شروع به چرخش به دور خورشید

کردند

دنباله ستارگان دنباله دار همیشه در جهت مخالف خورشید جریان پیذا می کنند.هرچند این دنباله  بسیار نورانی و درخشان است اما بسیار ظریف وپهن است و کم کم منقبض شده ومحو می شود.زمانی که ستاره دنباله دار از خورشید دور می شود دنباله در قسمت جلو حرکت می کند.

پس از کشف اجرام دیگری در منظومه شمسی که ویژگی های مشابه پلوتو را داشتند در سال 1385 سازمان جهانی تصمیم گرفت پلوتو را از لیست سیاره ها حذف کند و در گروه بندی جدیدی قرار دهد. از آن پس به اجرامی مانند پلوتو سیاره کوتوله گفته می شود.

ابرهای آبی رنگ جو سیاره نپتون را پوشانده اند که در نتیجه تمامی سطح این سیاره به رنگ آبی روشن دیده می شود برفراز این ابرها باریکه هایی از ابر سفید به چشم می خورند که متشکل از ذرات یخ هستند و با سرعت زیاد پیرامون آن در گردشند.یکی از این باریکه های ابر که سفینه ی کاوشگر ویجر2 از آن عکس بقیه کرد به نام روروک نامگذاری ریشه چهار که با سرعت فوق العاده زیاد به دور این سیاره گردش می کند.

اورانوس هنگام گردش به دور خورشید گویی یک وری است. بر خلاف اکثر سیارات دیگر که به طور قائم و مانند یک فرفره به دور خورشید می چرخند اورانوس در حالت به پهلو خوابیده پیرامون خورشید گردش می کند. به نظر می رسد این سیاره میلیون ها سال پیش در اثر برخورد چیزی با آن یک وری شده است و در نتیجه به نام سیاره به پهلو خوابیده هم معروف است.

حلقه های رنگارنگ و روشن پیرامون زحل متشکل از میلیون ها ذره یخ هستند. این ذرات یخ مانند قمرهایی با سرعت زیاد در پیرامون این سیاره در گردشند و نور خورشید را از سطح خود باز می تابانند. بعضی از این ذرات به بزرگی قطعات یخ معمولی هستند در حالی که بعضی ها به بزرگی یک اتومبیل اند.

مشتری غول پیکر ترین سیاره منظومه ی شمسی است و جرم آن معادل مجموع جرم سایر سیارات است.قطر مشتری یازده برابر قطرزمین است.هرچندکه از خورشید به مراتب خیلی کوچکتر است. قطرزحل نیز که دومین سیاره ی بزرگ درمنظومه شمسی به شمار می رود بیش از9برابر قطرزمین است.